Reisapotheekjes en cocabladeren 2016

In mijn vorige columns heb ik wel eens beschreven hoe het festivalseizoen zo'n beetje in zijn werk gaat. Iets chaotischer dan op een gemiddelde tour. In een notendop : vliegtuig in, minivan naar het festivalterrein, programmeren, douchen, dutje, festival platblazen met vette show, biertje, dutje, minivan in, vliegtuig in en thuis. Een paar dagen later alweer het zelfde riedeltje afgaan in een ander land. Heftig zou je denken. En ja, na het seizoen ben je wel een beetje moe. Helaas ga ik komende maand niet bepaald een periode tegemoet om nog even uit te rusten voordat het allemaal losbarst. Het kan namelijk ook nog een tandje heftiger. Over een weekje of twee stap ik namelijk in het vliegtuig om een tour in Zuid Amerika te doen met Destruction. Zo'n beetje alles tussen Chili, Brazilie, Peru en Mexico. 12 shows. 20 vluchten. Slaap? Nope! Level van oncomfortabelheid: 100. Frequent flyer points: 100000. Maar wel vet! Hopelijk deze keer iets gezonder en georganiseerder! Maar daar gaan we wel van uit! Deze keer met een tourmanager die zelf uit deze contreien komt, best handig volgens mij. De vorige keer dat ik hier was met Destruction heb ik niet helemaal goed meegekregen omdat ik dus de mexicaanse (echt!) griep had. Wat ik me wel herinner van tussen het ijlen en shows draaien onder invloed van zware medicatie door, is dat de shows ontzettend vet waren, en het publiek echt helemaal los ging! Wat een passie! De apparatuur was niet om over naar huis te schrijven, en soms was de organisatie enigszins corrupt en niet alles op orde (lees: een laptop met muis als lichttafel om 3 lampen aan te sturen, een desk waar je stroomschokken van krijgt en heel veel mensen die alleen maar aan siestas leken te doen.) Maar toch. Ik heb er zin in hoor! Vandaag ben ik begonnen met het pakken van mijn koffertje. Want ja, wat neem je mee? Niet al te veel dus. Het is niet zo dat je je koffer in de tourbus deponeert waar het vervolgens een maand lang je spulletjes bij zich houdt. Kriskras over het continent. Rollend achter me aan. Light packing! Wat er deze keer zeker mee gaat: Een reiskussen! De meeste dutjes zullen namelijk op een kilometer of tien boven de grond zijn. Ook wat slaappilletjes (hallo jetlag!). Ohh en oordoppen! Nee niet om te slapen, maar omdat ik toch niet al te veel vetrouwen heb in de lokale geluidssystemen. Verder mijn vaccinatieboekje, anders mag ik Bolivia niet in, mijn vertrouwde fluoriscerende roze tape om de lichttafels mee te beplakken (niet omdat ik een meisje ben, maar omdat het lekker afsteekt;) en zoals gewoonlijk twee keer zo veel paar sokken als je denkt nodig te hebben, want hey, you never know! En niet te vergeten mijn reisapotheekje. Altijd handig, alcoholdoekjes en pillen...nooit meer aan het infuus in een ander werelddeel aub! Wat ik thuis laat? Laptop! Op een tablet kun je net zo goed columns typen! Mijn zakmes (ik weet zeker dat ik deze vergeet uit mijn handbagage te halen!) en mijn warme jas (hihi). Tegen de tijd dat ik thuis ben gekomen heb ik overigens maarliefst 4 dagen om mijn koffer opnieuw te pakken voor de volgende expeditie! Iets met Naturalis en Dino's. Om vervolgens na 10 dagen bikkelen maarliefst 1 dag thuis te zijn om vervolgens fris, fruitig en vol goede moed aan het festivalseizoen te beginnen. Finland here we come! \m/.