Het is geen mannenwereld meer
Sinds 2012 staat er boven mijn column dat ik werk in een “door mannen gedomineerde wereld”. Bij deze laat ik het weghalen. Want dat is al lang niet meer zo, en het is tegelijkertijd ook wel heel erg stereotyperend. De tijden zijn veranderd. De visies (gelukkig) ook, waaronder de mijne. Toen ik net kwam kijken in de muziekwereld, was het ook nog een echte “mannenwereld”. Het was moeilijk om deze wereld als piepjong metal meisje van 21 jaar binnen te dringen. Het ging zelfs zo ver, dat ik mijzelf vaak gedroeg als “one of the guys” om te overleven op de werkvloer en in de tourbus, om mijn toekomst in de metalwereld te verzegelen. Een wereld waarin meer deuren voor je open gingen als je een leuter had. Dus na jarenlang roepen dat ik niet in een hokje wilde worden gestopt, deed ik het toch, door middel van het onderdrukken van mijn “te” vrouwelijke eigenschappen met als resultaat een carrière in de metalwereld. Dit heb ik indertijd zelfs als advies gekregen van collega’s! Van de gekken toch