Ode aan de bunk 2016

Al maanden slaap ik lekker in mijn eigen bed. Het lijkt zowaar wel alsof ik een echt ritme heb ontwikkeld! Frisse lakens, geen gesnurk om me heen, geen piep in mijn oren aan het eind van de dag, en het allerbelangrijkste, geen beweging! In een tourbus is een rem-slaap iets heel anders! (wakker schrikken terwijl de bus kei hard remt...heeft me al aardig wat jaren van mijn leven gekost). Afgelopen week was er een tour-collega bij me op bezoek. Maanden hebben wij samen doorgebracht in tourbussen met Morbid Angel en Lordi. Zij kwam nu ook regelrecht uit de bus, en het maakte me even melancholisch. Want soms heb ik wel een beetje heimwee naar een rijdend bedje met enkel gordijnen om jezelf van de wereld om je heen af te sluiten. Daarom is dit stukje geweid aan het rijdende hotel. De bunk om precies te zijn. Voor een tour, probeer ik er altijd voor te zorgen dat ik een van de eersten aanwezig ben, of een dealtje sluit met iemand anders die als eerste aanwezig is. Waarom? Omdat ik dan nog vrije keus heb om een bed uit te zoeken. O zo belangrijk, als je enigszins gehecht bent aan een goede nachtrust. De perfecte bunk is niet in de buurt van de trap, waar iedereen de hele dag langs loopt, niet in de buurt van iemand met stinkvoeten of iemand die scheutig is met een deodorantbus (WOII praktijken..), zo ver mogelijk weg van de snurkers en ook niet in de buurt van de keuken. Ik weet nog goed, toen ik zo groen als gras mijn bunk naast de koelkast had geselecteerd. Vooral na een bezoekje aan Frankrijk, waar er kaasjes werden gekocht, was dit achteraf niet het beste idee van de wereld. Ook savonds niet, als mijnheer de rockster ergens tussen 5 en 6 uur snachts bedenkt dat hij even een uitgebreide tosti moet bouwen, en dat vervolgens vergeet, en deze aan laat branden. De aroma's. Vanwege die laatste, is het ook slim om zo ver mogelijk van de WC te gaan liggen. Want zoals ik in eerdere columns al vermeld had, mikken in een rijdende bus, is blijkbaar ontzettend moeilijk. Het liefste een midden of boven bunk, zodat je niet de hele tijd je bed over de grond in hoeft te kruipen en voeten tegen je hoofd krijgt als je opstaat, of al te hoog valt in het geval van extreem scherpe bochten. Ook het liefste niet helemaal achterin, want daar is de backlounge voor mensen die graag films kijken of nog even door feesten. Daar krijg je hele aparte dromen van, vooral als er horror fans in de bus wonen. Je zou zeggen, blijft er dan nog wel een bunk over ? Ja hoor! Maar ik ga natuurlijk niet verklappen welke dat is ;-) Je bunk is je eigen territorium. Je grafkistje. De plek waar je slaapt, dingen bewaart en relaxt. Met een beetje geluk heb je er stroom in. En airco. En in extreem luxe gevallen een raampje om naar buiten te kijken. Soms best leuk, dan ga je slapen en zie je in de verte de eiffeltoren steeds kleiner worden, en als je je ogen dan weer open doet het colosseum. Je wordt extreem behendig in je om te kleden in een kleine ruimte, en het moment dat de bus begint te rijden, word je al slaperig (niet altijd handig als je in het “normale” dagelijkse leven afhankelijk bent van het openbaar vervoer. En het maakt het thuis slapen ook een waar festijn! Speaking of festijnen, het festivalseizoen staat weer voor de deur! Dus bunks zullen het voorlopig even niet worden, wel hotelbedjes...maar dat is weer een heel ander verhaal! \m/