Ik ontkom er niet aan. Tijdens mijn weekje onderduiken in Limburg bij moeder tijdens de feestdagen, staat steevast de top 2000 aan. En over het algemeen is dat niet eens heel erg, want ik vind Fleetwood Mac en Queen ook helemaal prima om een puzzeltje op te leggen. Maar toen ik de tafel mooi en rustiek aan het dekken was voor de verse pasta die ik in de voorgaande uren had staan draaien, kwam ineens SLAYER voorbij! Dussss…”Hey google, zet de muziek harder”!!!! Yihaaaa!!! Meteen ging ik de teletijdmachine in, en stond ik in Bulgarije. Twee jaar terug als lichttech voor Satyricon in het voorprogramma van Slayer tijdens de vaarwel tour. Wist ik veel dat ik op dat moment eigenlijk nog harder had moeten genieten van al dat historische metaal geweld!? Maar tering wat was dat een vette gig! Hard ook. Recht toe recht aan, zoals het heurt. Inclusief catering met Slayer cupcakes en zo’n afterparty waarna je nog maar 1 uur hebt om te slapen voordat het busje naar het vliegveld je komt halen, en je met een pokerface door de security moet omdat de alcohol nog niet helemaal is uitgewerkt. En dat je dan op de volgende locatie aankomt met zo min mogelijk slaap en je meteen door mag naar het terrein waar de volgende show weer plaats gaat vinden over een paar uur. Heerlijk! Dat soort weekenden komen hopelijk snel weer terug! (Slaap je achteraf ook zo lekker van! ;-)
Inmiddels is het een paar weken verder, en is de eerste tour waarop ik geboekt was in 2 jaar tijd ook alweer afgelast. Ai. Ok. Die zagen we wel aankomen. Maar jezus zeg. Ik wil weer! NU!!!!
Als ik er positief naar kijk, duurde het wel heel lang voordat deze überhaupt afgelast werd! Zie ik hier langzaam vooruitgang? Gaat er ergens in de komende 6 maanden weer iets gebeuren? Of sneller? En weten we dan nog hoe dat moet? Zo’n afterparty? Of wordt het een grote awkward bende waarin iedereen binnen 10 minuten helemaal overprikkeld is en ergens onder een dekentje wil cocoonen? Ik heb goede hoop.
Gelukkig lijkt het programmeren van een lichttafel in ieder geval wel nog lekker in het systeem te zitten. Voordat in Duitsland alles weer werd afgelast afgelopen november, had ik namelijk nog een show met Destruction en mocht ik aan de slag achter een ietwat gedateerde lichttafel. Het was echt weer even zoeken naar de juiste instellingen en knoppencombinaties, maar in een redelijk tijdsbestek had ik een prima programmering in elkaar geflanst, die tijdens de show goed tot haar recht kwam en de klassiekers en nieuwkomers van deze ouwe rotten in het vak ondersteunde. Lekker ouderwets alles plat blazen met stroboscopen en rookmachines en achteraf nog complimenten krijgen ook! Kan ik heel goed mee leven!
Zonder eerder beschreven afterparty welteverstaan (okee een kleintje dan), maar het was toch wel echt een hele vette gig, en heel fijn om weer wat bekende koppies te zien en te spreken! Ik had de memo gemist dat er die dag ook nog een videoclip zou worden gemaakt (mijn trein besloot heel lang in the middle of nowhere stil te gaan staan omdat iemand aan de noodrem had getrokken waardoor ik aan de late kant was), maar het resultaat mag er zeer zeker zijn! Helaas dus dat er nog iets langer op alle herinneringen moet worden geteerd dan verwacht…volhouden! \m/
Comments
Post a Comment