throwback

In een opwelling heb ik vorige maand al de columns van de afgelopen jaren online geknald (hannekelights.blogspot.nl voor als je je verveelt ;). Het waren er best wel veel. Maar het was ook wel weer leuk om ze door te spitten. Mijn leven flitste aan me voorbij. Een aantal “blasts from the past”! Zo was ik totaal weer vergeten dat in 2016 een bandlid mijn legging had geleend omdat hij zijn drumbroek vergeten was. En ik in 2015 in Siberie was, waar er stripperpalen op het podium stonden waar de gitaristen hoorden te staan.Krapjes.Toen ik daar wat van zei, probeerden ze me om te kopen met een fles vodka. Het zelfde deden ze ergens anders in Rusland, waar men in onderbroeken met lawinepijlen en flessen bier bovenop een brandweerwagen stonden midden tussen het publiek. Sja. Wat doe je dan? Spelen! Ook was ik vergeten dat ik geregeld tussen vrijdagmiddag en zondagavond 3 shows in 3 landen draaide en toen nog niet eens koffie dronk. Nu drink ik wel koffie. Veel. Dat is nodig, helemaal als je 20 vluchten doet in 19 dagen om 12 shows te spelen in 9 verschillende landen (comfort level: 0 frequent flyer points 1000000). Ook kwam ik het verhaaltje tegen met het belang van het aantal onderbroeken dat je meeneemt op tour. Altijd twee keer zo veel als de dagen dat je onderweg bent. Je weet maar nooit, en mensen zijn niet meer te vertrouwen als het om het “claimen” van de enige wasmachine in de zaal gaat. Men gaat over lijken en lees: de band mag altijd voorkruipen. En dan gaan ze je ook nog eens vragen hoe de wasmachine werkt! Grr. Oh! Ook vond ik een betoog over het belang van een paar pakjes met instant noodles in je bagage, voor als de buschauffeur 8 uur moet rusten, en je vergeten bent te hamsteren de avond van tevoren en dus 8 uur lang ergens in de middle of nowhere naast de snelweg staat. Maak je vrienden mee. Nog zo'n langs de snelweg column, over toen de bus kapot ging, en we op 1 dag 6 keer 2800 kilo aan gear moesten verplaatsen om het in de zaal te krijgen (trailer uit, nieuwe trailer in, nieuwe trailer uit, busje in, busje uit, en weer in de trailer). Wat een work-out. Ook heb ik blijkbaar ooit een verhaaltje geschreven over het belang van gaffa tape, en hoe zonder dat spul de muziekwereld niet kan bestaan. Het plakt namelijk niet alleen setlists op het podium en day sheets aan de muur. Ook houdt het magische spul outfits aan elkaar, borsten bij elkaar, fixt het tourbussen, schoeisel, gitaren en drumstellen, zorgt het ervoor dat je drumstokjes niet uit je handen glippen, in-ears op z'n plek blijven, stort het podium niet in, zorgt het er voor dat je lichttafel op zijn plek blijft, dat de schroefjes niet uit het doosje vallen, dat de flight cases kunnen worden gemarkeerd of gerepareerd, dat de band weet waar ze moeten staan om er goed uit te zien in het licht, dat als de locals of support acts je spullen verplaatsen, men weet waar ze terug moeten worden gezet, dat er plectrums aan de microfoonstandaard kunnen worden geplakt voor easy access, houdt het backdrops mooi en strak waar deze horen, maak je er mooie snorretjes en wenkbrauwen mee, en kun je je vervelende dronken collega in bedwang houden. Het zorgt er voor dat de gitaren niet uit de cases vallen als ze door het personeel op de vliegvelden van links naar rechts worden geslingerd, en ga zo maar door. Handig spul! Ik raad elk huishouden aan om een rolletje achter de hand te houden.

Toch wel handig eigenlijk, zo'n onuitputtelijk archief waaruit je inspiratie kunt opdoen als je even geen tours hebt zoals nu \m/