"I'm not the DJ and the bar is over there"
Zo. De zomerfestivals zijn weer voorbij! Het was me het seizoennetje wel...Ook al had ik gezworen om te minderen met werken in de muziekwereld (iets met een fulltime baan), heb ik het toch weer voor elkaar gekregen om al mijn overgebleven vrije tijd vol te plempen met shows. Van Zweden tot Oekraïne, en van Rome tot Porto. Leuk was het wel overigens! Menig metalhead heeft genoten van de epische tonen van Rhapsody en de horror sketches van Lordi. En mijn lichtshows natuurlijk! Inmiddels is de laatste zomershow een feit (Spanje!) en zit ik in het vliegtuig naar Amerika om dinosaurussen op te gaan graven op de prairie (girls’ gotta have a hobby). Tijd zat dus, om er nog even een column uit te gooien voordat Mike weer op de stoep staat om de naderende deadline aan te kondigen.
Dit keer is de geluidstechnicus aan de beurt! Dit is de persoon die verantwoordelijk is voor hoe de band klinkt. Belangrijk dus dat deze dame of heer (of wat daar tussenin zit) in kwestie verstand heeft van zaken, want het geluid is allesbepalend voor de beleving van de show (naast het licht natuurlijk, maar laten we die discussie maar niet aan gaan want dan is deze vlucht van 8 uur te kort). En dit is echt geen kwestie van ‘hoe hard kan de PA?’. Het is een lange weg om de perfecte balans te vinden tussen wat de muzikant wil, wat het publiek verwacht, en wat de kwaliteit van de apparatuur is. Er zitten echt magiërs tussen die van de kleinste zaal de grootste arena’s kunnen maken.Make it sound big! Iedere geluidsman heeft zijn eigen ‘mixtape’ om aan het begin van de dag te controleren hoe de zaal klinkt. Dus iedere dag begint op een tour meestal met de zelfde muziekjes. Zo begint de dag van Lordi bijvoorbeeld met Gwen Stefani en Soundgarden, en die van Satyricon met Billy Idol en Stixx. Als je die nummers dan thuis weer op de radio hoort, ben je meteen weer op tour. Als lichttech, deel ik de front of house met de geluidstech. Bere gezellig altijd! Je bestuurt toch min of meer samen het ‘space ship’. Samen hebben we de beste plek van de hele show! Het mooiste uitzicht, en het beste geluid. Sommige mensen in de crowd realiseren zich dat ook maar al te goed, en weten in de buurt een plekje te bemachtigen. Dit zijn ook de mensen die achteraf even komen kletsen (of vragen om onze setlist…) Grootste irritaties voor de geluidsman? De schippers aan wal! Er is altijd wel wat aan te merken over het geluid, ook al klinkt het rete goed. Tijdens de show komen er vaak mensen naar de front of house om met een soort van blik van autoritaire verstandhouding te vragen of de gitaar of bas harder mag. Van die mensen die het allemaal veel beter weten. Het leukste is overigens als ze daarvoor op de lichttech afstappen, die ook bij de front of house staat. Mijn favoriete bezigheid in dat geval is samenzweerderig terug knikken en een willekeurig schuifje op de lichttafel open te zetten. Ja je hebt gelijk man, klinkt veel beter zo! Wat zit er in de toolkit van de geluidsman? Een ipod, in ears en een shirtje waar op staat : I’m not the DJ and the bar is over there. \m/
Dit keer is de geluidstechnicus aan de beurt! Dit is de persoon die verantwoordelijk is voor hoe de band klinkt. Belangrijk dus dat deze dame of heer (of wat daar tussenin zit) in kwestie verstand heeft van zaken, want het geluid is allesbepalend voor de beleving van de show (naast het licht natuurlijk, maar laten we die discussie maar niet aan gaan want dan is deze vlucht van 8 uur te kort). En dit is echt geen kwestie van ‘hoe hard kan de PA?’. Het is een lange weg om de perfecte balans te vinden tussen wat de muzikant wil, wat het publiek verwacht, en wat de kwaliteit van de apparatuur is. Er zitten echt magiërs tussen die van de kleinste zaal de grootste arena’s kunnen maken.Make it sound big! Iedere geluidsman heeft zijn eigen ‘mixtape’ om aan het begin van de dag te controleren hoe de zaal klinkt. Dus iedere dag begint op een tour meestal met de zelfde muziekjes. Zo begint de dag van Lordi bijvoorbeeld met Gwen Stefani en Soundgarden, en die van Satyricon met Billy Idol en Stixx. Als je die nummers dan thuis weer op de radio hoort, ben je meteen weer op tour. Als lichttech, deel ik de front of house met de geluidstech. Bere gezellig altijd! Je bestuurt toch min of meer samen het ‘space ship’. Samen hebben we de beste plek van de hele show! Het mooiste uitzicht, en het beste geluid. Sommige mensen in de crowd realiseren zich dat ook maar al te goed, en weten in de buurt een plekje te bemachtigen. Dit zijn ook de mensen die achteraf even komen kletsen (of vragen om onze setlist…) Grootste irritaties voor de geluidsman? De schippers aan wal! Er is altijd wel wat aan te merken over het geluid, ook al klinkt het rete goed. Tijdens de show komen er vaak mensen naar de front of house om met een soort van blik van autoritaire verstandhouding te vragen of de gitaar of bas harder mag. Van die mensen die het allemaal veel beter weten. Het leukste is overigens als ze daarvoor op de lichttech afstappen, die ook bij de front of house staat. Mijn favoriete bezigheid in dat geval is samenzweerderig terug knikken en een willekeurig schuifje op de lichttafel open te zetten. Ja je hebt gelijk man, klinkt veel beter zo! Wat zit er in de toolkit van de geluidsman? Een ipod, in ears en een shirtje waar op staat : I’m not the DJ and the bar is over there. \m/
Comments
Post a Comment