vlekkeloze programmeringen

Vorige week op Fortarock zag ik onze enige echte Metal Mike voorbij lopen en dacht : Hmm, wat zal ik deze maand eens schrijven? Even dacht ik dat ik ontslagen was, omdat afgelopen editie de eerste was in 5 jaar waar ik niet in stond. Voorzichtig vroeg ik aan de beste man of hij me stilletjes had laten gaan. Maar gelukkig, nee hoor! Hij wilde mij gewoon niet lastig vallen toen ik daar zo lekker lag bij te komen tussen al die palmbomen en oerwoud dingen tijdens mijn vakantie! Ook al postte ik jaloersmakende plaatjes op social media. Wat een lieverd! Heb ik dus gewoon bijna 3 maanden gehad om iets te verzinnen voor de deadline van morgen. Oeps...Maar gelukkig is er genoeg te schrijven! Bijvoorbeeld over het beginnende festivalseizoen! Ja hoor! Het is weer begonnen! Ik was een beetje roestig, want het was weer even geleden dat ik mijn lampen in de ogen van duizenden festivalgangers scheen, maar gelukkig viel dat niet op, en ging ging na enig programmeerwerk op de lichttafel de Satyricon show vlekkenloos! Festival 1 van het seizoen is dus weer een feit! Ik moet zeggen dat ik er een stuk frisser en fruitiger er bij liep dan de band, die net terug was van 3 weken touren in de USA. Regelrecht zijn ze doorgekomen naar Nederland, en hebben ze daar hun jetlag verslagen door “even” een knetterharde show te verzorgen voor de derde keer in korte tijd in ons koude kikkerlandje. Succes. Wel plukte ik de vruchten van het feit dat ze geen lichttech mee hadden tijdens de USA tour! Bijvoorbeeld toen ik de backdrop uit de tas haalde. Helemaal gekreukt in elkaar gedraaid, en vol met voetstappen! Geen porem! Gelukkig viel het niet zo op, op het grote podium. Een van de verantwoordelijkheden van een lichttech is natuurlijk dat alles er goed en strak uit ziet op het podium, en daar hoort dus het netjes vouwen en op (laten) hangen van de backdrop bij. En dat is niet zomaar een klusje! Helemaal niet als het een (ontiegelijk duur!) ding is van van een kleine 60 vierkante meter! Iets anders dan je handdoeken vouwen. Een van mijn grootste irritaties is dan ook als je bezig bent met het opvouwen, en dat er dan iemand op gaat staan. Grrrr. Of als hij niet recht of gecentreerd hangt! Na de show ging het ding dan ook netjes gevouwen terug in de tas voor de volgende show over een paar weken.
Fortarock was het enige festival waar ik werkte waar ik met de trein naar toe kon dit jaar. Kreeg er een echt festival gevoel van, zo tussen een hele hoop metalheads in de trein! Bijna zin om weer eens voor de lol te gaan! Lekker biertjes drinken in de zon, en niet denken over wanneer ik klaar moet staan voor de shuttle, en wanneer ik mag programmeren. Zojuist heb ik alweer ingecheckt voor mijn vlucht van morgen richting Kopenhagen, om daar in het busje te stappen dat ons naar Sweden Rock brengt. Een vlucht van een uur en een rit van 3 uur. Afgelopen week heeft de tourmanager van Destruction mij al het programma gestuurd. Dat wordt nog een heftige, want ik moet de dag er na om 5:30 klaar staan om weer naar huis te gaan. Dat wordt zuinig aan doen met de after show drankjes! Wel zal ik tijd genoeg hebben om de setlist nog eens lekker door te nemen! Best lekker, wat snoeiharde metal als het vliegtuig opstijgt, of als we op “the bridge” rijden tussen Denemarken en Zweden. Gaat de reistijd toch sneller van! \m/