Kippenvel






Afgelopen week vond ik tijdens het browsen naar inspiratie een youtube video van een van de laatste hele grote concerten die ik had gedraaid. Lordi in Polen. Ik overdrijf niet als ik zeg dat er ongeveer 60.000 mensen in het publiek stonden die avond, en ze waren heerlijk uitzinnig en wild. Crowdsurfen, van die hele grote vlaggen, gigantische soort van moshpits, veel gejuich en bier. Wat een aerosolen werden daar verspreid zeg! Ik kreeg er echt gigantisch kippenvel van en was meteen weer terug in het moment! Wauw! Ik was ook flink nerveus die avond, want het podium was gigantisch en er hingen duizenden lampen die ik allemaal mocht temmen en gebruiken om die 60.000 mensen nog wat wilder en uitzinniger te krijgen. 

De dag van het festival verliep een beetje raar. Onderweg naar het terrein in het welbekende festivalbusje, kwamen we in een enorme file terecht. Alle wegen naar het immense festival waar zowat half Polen op af komt, stonden potdicht. Niet heel handig, want de band moest zich nog op locatie gaan omkleden, en showtime kwam dichter en dichter aan de horizon. Lordi kostuums hebben allemaal haken en ogen, en hebben dus veel tijd nodig om aangetrokken te worden. Het werd later en later, en we gingen tergend langzaam vooruit. De tourmanager werd ontzettend zenuwachtig en begon zich toch ook wel een beetje zorgen te maken. Een paar minuten later hoorden we ineens sirenes op ons afkomen. Jahoor. Ze hadden een begeleidend vervoer geregeld naar het festivalterrein. Wow! Presidentieel bijna! Tegen het verkeer in, andersom over rotondes en onder luid geloei kwamen we aan op het terrein om ons werk te doen. Zelf was ik een paar programmeer uurtjes verloren, waardoor ik zelf ook een beetje zenuwachtig werd. Maar dat droeg wel bij aan de (gezonde) spanning voor de show, die bewonderenswaardig goed ging! Achteraf stond ik helemaal te shaken! Vooral het laaste nummer, en het enorme gejuich en applaus, en die enorme mensenmassa hebben echt indruk op me gemaakt. Zelfs nu ik er weer over nadenk, krijg ik gewoon kippenvel. Godverdomme wat mis ik dit soort dagen zeg! De dagen na deze show waren overigens ook erg interessant. Na een lange reisdag, en een prima show in Oekraïne in een miljoenenstad waarvan ik niet eens wist dat deze bestond, werd namelijk onze vlucht geannuleerd, waardoor ik nog eens 48 uur moest doorbrengen in deze stad. Het was eigenlijk best leuk! Gelukkig mocht ik van mijn andere baas werken op afstand, en had ik samen met de geluidsman ook nog eens ruim de tijd om de stad te verkennen. Restaurants, cocktails en raketparken. Een soort van verbasterde city trip eigenlijk. Godverdomme, dat mis ik ook! Die hele week en al die shows, waren er allemaal “stomme” dingetjes aan de hand, waar ik nu met een grote glimlach op terugkijk. Dit is wat ik zo fijn vind aan de muziekwereld! De dagen zijn nooit hetzelfde, je komt in knettergekke situaties terecht, en je beleeft zo veel avonturen! Ik denk dat het gras nu echt groener is aan de andere kant. Zucht….ooit weer! \m/


Comments

Popular posts from this blog

Lights Down Under

mobiele eenheid

Back to the roots